درک و اجرای صحیح آثار موسیقی نیازمند تربیت دقیق و مداوم قوه بینایی، ذهنی وشنوایی است. و این امر مهم، از طریق مبحثی به نام سلفژ قابل پرورش است. در تمام مراکز آکادمیک دنیا، این مبحث بخش جدایی ناپذیر از مباحث نوازندگی و آهنگسازی می باشد و در واقع تمام نوازندگان و آهنگسازان حرفه ای قطعا به گذران این مبحث مهم می پردازند.
در این کلاس ها مدرس دروس مختلفی چون تئوری موسیقی، ریتم خوانی، تمرینات پارلاتی (خواندن اسم نت ها با رعایت کشش زمانی ولی بدون فرکانس واقعی نت)، تمرینات کانتاتی (خواندن نتها با رعایت کشش زمانی و فرکانس دقیق آنها) و تربیت شنوایی به هنرجو آموزش می دهد.
مهارت هایی که نهایتا در این کلاس بدست خواهد آمد
- شناخت کامل تئوری موسیقی : از جمله شناخت کلیدهای مختلف، فواصل، سرکلیدها، انواع گام ها و انواع آکوردها
- ریتم خوانی : آشنایی و خواندن انواع الگوهای ریتمیک در مترهای ساده، ترکیبی و لنگ
- پارلاتی: در تمرینات پارلاتی نهایتا سرعت حرکت چشم و تشخیص نتها در هنرجو بسیار رشد می کند و به محض برخورد با نت قادر خواهد بود آن را بخواند. در سیستم پارلاتی فرکانس نتها اجرا نمی شود، در واقع فقط نام نتها گفته می شود.
- کانتاتی: در تمرینات کانتاتی هنرجو یاد میگیرد که فرکانس واقعی نتها را بخواند و در واقع حنجره شبیه یک ساز عمل کرده و هنرجو به سرایش نتها مختلف می پردازد.
- تربیت شنوایی: تربیت شنوایی خود شامل دو مبحث ریتم و اینتروال می باشد.
- الف) شنوایی ریتم: هنرجو پس از شنیدن یک موسیقی، متر آن را تشخیص داده و قادر می شود الگوی ریتمیک آن را بنویسید.
- ب) شنوایی اینتروال: در این حالت هنرجو پس از شنیدن صداهای مختلف موسیقایی قادر خواهد بود نام نت ها آنها را تشخیص دهد و در مراحل پیشرفته تر این تشخیص نت ها به چند صدایی هم می رسد، یعنی هنرجو قادر خواهد بود نت ها چند صدای همزمان را تشخیص داده و آنها را به نگارش درآورد.
